ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 26 ساله )

با سلام و عرض خسته نباشید
من مدت 5 ماه است که عقد کردم و در حال حاضر در دوران عقد به سر میبریم و هنوز ازدواج نکردیم.
یکی از مشکلاتی که به شدت در حال لطمه زدن به رابطه ما هست این است که متاسفانه وقتی خانمم از چیزی ناراحت است و با من مثلا بلند صحبت میکند و انتقاد میکند من به شدت حالت تدافعی میگیرم و اعصابم بهم میریزه. و به قول خانمم قضیه رو بالا میگیرم جوری که انگار میخوام ثابت کنم که من مقصر نیستم و اون مقصره. در واقع اینطوری بگم که هروقت خانمم ناراحت میشه و عصبانی میشه من از عصبانیتش بیشتر عصبانی میشم و تحمل دیدن عصبی شدنش و اخم کردنش رو ندارم و به جای اینکه مثلا ازش دلجویی کنم بدتر خودم ناراحت میشم.
نمیدونم مشکل کجاست اما انگار دوست دارم که در حین یک بحث این من باشم که مظلوم واقع میشم و در نهایت از من عذرخواهی بشه. یه حس خاصیه که همش دوست دارم قهر کنم و زود ناراحت بشم و محل بحث رو ترک کنم و شروع به پیامک زدن کنم که آره مثلا تو اینجوری گفتی و من از دستت ناراحت شدم.
نمیدونم چرا خیلی راحت نمیتونم وقتی همسرم از دستم عصبیه حرفش رو با آرامش گوش بدم و منطقی تصمیم بگیرم و بهش حق بدم.
لطفا کمکم کنید


مشاور (خانم سعیده صفری)

با سلام برادر گرامی اینکه تقریبا به جنبه های نامطلوب رفتاری و نقاط ضعف خود آگاهید و سعی دارید قبل از ورود به زندگی مشترک در صدد رفع آنها برآیید ، بسیار پسندیده است و نشان از پیشرفت و حرکت رو به جلوی شماست. ای کاش در متن سوالتان به این مورد اشاره کرده بودید که تنها در رابطه با همسرتان از این مشکل برخوردارید یا در سایر روابط بین فردی همچون جمع دوستان و خانواده نیز متوجه این رفتار شده اید؟ نکته ی حائز اهمیتی كه لازم است شما به آن توجه داشته باشيد اين است كه برخي از ويژگي هاي شخصيتي ما متاثر از رفتار والدين و اطرافيانمان مي باشد و اين كاملاً طبيعي است كه در برخي از موارد واكنش والدينمان را تكرار كنيم و تأثيرات مثبت و منفي آنها را روي خلق، رفتار و افكارمان مشاهده كنيم . اما به اين معني نيست كه ما مجبور و محكوم هستيم كه تا ابد، تأثير شرايط گذشته ي زندگيمان را تحمل كنيم و نتوانيم تغييراتي در ويژگي هاي شخصيتي خودمان ايجاد نماييم.این بار بعد از این که این احساس به شما دست داد می خواهم يك خودآگاهي نسبتا كامل نسبت به خودتان به دست آوريد ، مشخص كنيد دقیقا كدام رفتارتان را نمي پسنديد ، بيشتر در چه مواقعي اين احساس به شما دست مي دهد به افكاري كه در آن موقعيت داشته ايد ، آیا دوست داشتید او نسبت به شما توجه و عاطفه ی بیشتری داشت باشد یا چون فکر می کنید علت عصبانیت او خود شما هستید برآشفته می شوید ، یا اینکه اصلا احساس می کنید برای به دست آوردن علاقه ی همسرتان راه های صحیحی را نیاموخته اید؟ این آگاهي عمیق به شما کمک خواهد کرد علت رفتارتان را بشناسید ، بعد از اين مراحل ، كتبي كه با عنوان خودياري منتشر شده اند و برای مخاطب عام تألیف شده است با توجه به نيازتان مي توانند به شما كمك كنند . همچنين فكر كردن به واكنش هاي متفاوت در برابر يك موقعيت ، الگو قرار دادن كساني كه برايتان قابل احترامند و بررسي واكنش آنها به همان موقعيت نيز مي تواند به شما كمك كند و در ذهن داشته باشيد كه خصوصيات ما كاملا ارثي و ژنتيكي نيستند بلكه آنها را در طول مدت مي توانيم با يادگيري تغيير دهيم كه با كمي تمرين و يادگيري و ممارست در پيگيري آموخته ها قابل اكتساب بوده و مي تواند تأثيرات بسيار مثبت و سازنده اي در سبك زندگي داشته باشد. اين تصميم عاقلانه اي است كه به فكر اين باشيد، كه بعضي از نقايص و نقاط ضعف رفتاري خود را برطرف كنيد اما همواره در نظر داشته باشيد كه اين نقايص جزء تفكيك ناپذيري از شخصيت شما محسوب نمي شوند و قابل تغيير هستند. همچنين كتاب از حال بد به حال خوب تاليف دكتر ديويد برنز نيز مي تواند به شما كمك كند.موفق باشید